پوشش اسلامی ایرانی ؛ از تعریف تا تبیین
از مبدا تاریخ یعنی در واقع از آنجایی که بشر توانست تاریخ را بنویسد و وقایع روزانه اش را ثبت نماید پوشش و لباس از مباحث جدانشدنی انسان بوده است .
اگر پوشش را يک عمل اجتماعي و معنادار فرض کنيم، نه صرفا شيوه اي براي محافظت از بدن، بايد آن را در قالب هاي تحليلي معطوف به معناي اجتماعي، تفسير نماييم. نگاه به پوشش در انواع مختلف آن مانند لباس فرم اداری به مثابه يک امر نمادين و تلاش براي درک نمادها و کشف معاني به ما کمک مي کند تا زاويه جديدي از اين مساله پرحاشيه دريابيم. توجه به «قواعد» در اعمال اجتماعي و نيز ويژگي قراردادي نمادها در نشانه شناسي، مي تواند هم تغييرات تاريخي پوشش را تا حدي تفسير کند و هم تفاوت نگاه به پوشش و لباس را در گروه هاي مختلف و خرده فرهنگ هاي گوناگون جامعه نشان دهد.
وقوع انقلاب اسلامي در ايران و تغيير ترکيب جمعيتي برخي کشورهاي غربي به واسطه حضور فزاينده اقليت هاي مسلمان در اين کشورها طي دهه هاي اخير باعث شده تا پوشش اسلامي اهميتي خاص پيدا کند. در اين راستا حوزه اي پژوهشي نيز تکوين يافته که شيوه اي خاص از ادراک موضوع را سامان داده و دانشي معين از آن را توليد کرده است بي آن که پيش فرض ها، رويکردها، و يا نحوه طرح مسائل در آن مورد باز انديشي قرار گرفته شده باشند. در مطالعه حاضر تلاش شده تا ضمن مروري انتقادي بر پژوهش هاي موجود در حوزه پوشش به اين سوالات پاسخ داده شود که اين پژوهش ها چگونه به موضوع پوشش پرداخته اند، چه جنبه يا جنبه هايي در آن ها ناديده گرفته شده است و از خلال اين مباحث امکان طرح چه پرسش هاي تازه اي فراهم مي آيد. بحث درباره سياست هاي دولت حول موضوع پوشش اسلامي، بررسي مساله پوشش اسلامي از جنبه حقوقي و دلالت هاي آن براي حوزه عمومي، تحقيق در معاني پوشش اسلامي و سبک زندگي مرتبط با آن، و مطالعه نحوه بازنمايي پوشش اسلامي و در رسانه ها از جمله مضاميني هستند که در اين دسته از پژوهش ها بيشتر مورد توجه قرار گرفته اند.
متاسفانه با گذشت چهل سال از انقلاب اسلامی برخی ارزش های اسلامی در جامعه رو به افول است. حجاب و پوشش اسلامی که نشانگر عفاف و حیا در جامعه می باشد یکی از ارزش هاییست که تحت تاثیر تهاجم فرهنگی غربی و شرقی در قسمت های محدودی از کشور به کم رنگ شدن گرویده است. ساده انگاری مردم و مسئولین نسبت به تغییرات نرم و کوچک که بعضاً در ابتدا سازمان یافته و در جهت تهاجم فرهنگی با محوریت تخریب بنیان خانواده در ایران اسلامی رخ داده باعث هتک حرمت ها و قبح شکنی های علنی در خیابانها و فضای مجازی با پشتیبانی تمام عیار دشمنان انقلاب اسلامی شده است. با توجه به اینکه افراد جامعه چشم به یکدیگر دارند و عرف و رسومات و هنجارهای جامعه را از یکدیگر تقلید می کنند، پاک نگه داشتن جامعه و اصلاح آن توسط قانون از اساسی ترین روش های مقابله با بدحجابی می باشد. نگهداری و حفظ فضای جامعه از آلودگی بدحجابی و بی عفتی در درجه اول به عهده دولت، سازمان های نظارتی و اجرایی کشور است. در ارتباط با همین موضوع اقدامات مناسبی از جهت تصویب قانون برای حفظ حجاب در دستگاه های اجرایی کشور و مراکز خصوصی انجام شده است. اما متاسفانه وضع نامناسب پوشش برخی از کارکنان مراکز و ادارات دولتی و مراکز خصوصی حاکی از ضعف نظارات و اجرایی نشدن این قوانین است. از این رو با حمایت از این موضوع خواستار اجرایی شدن این قوانین در ادارات و مراکز دولتی توسط دولت و همچنین پیگیری و نظارت این قوانین در دستگاه های اجرایی کشور و مراکز خصوصی توسط ستاد صیانت از حریم امنیت عمومی و حقوق شهروندان کشور هستیم.